دوربین عکاسی کانن Canon EOS 4000D Body

دوربین Canon EOS 4000D

دوربین جدید EOS 4000D از شرکت کانن، جدیدترین دوربین از سری دوربین‌های DSLR رده پایین کانن است که به تازگی و تقریباً هم‌زمان با دوربین دیگری از این گروه یعنی EOS 2000D معرفی شد. این دوربین که در بازارهای آمریکا با نام EOS Rebel T7 شناخته می‌شود، ساده‌ترین و ارزان‌ترین دوربین DLSR (سری دوربین‌ها با لنز قابل تعویض) این شرکت است که به نظر می‌آید بیشتر از اینکه یک گام رو به جلو باشد، نوعی نوسازی مدل‌های قدیمی به شمار می‌رود. این دوربین برای کسانی است که می‌خواهند یک دوربین DSLR داشته باشند، اما قیمت آن خیلی خیلی برایشان اهمیت دارد و دوربین Canon EOS 4000D ، ارزان‌ترین گزینه موجود کانن است که حتی از دوربین پایین رده و ارزان قیمت EOS 1300D هم قیمت پایین‌تری دارد.

این دوربین همه آنچه که از یک دوربین ارزان قیمت DSLR انتظار دارید (مانند حسگر بزرگ APS-C، منظره‌یاب نوری، کنترل‌ دستی نوردهی، امکان نصب فلاش‌های اکسترنال (فقط کانن ) و…) را در اختیارتان می‌گذارد. اما کانن سعی کرده با استفاده از برخی امکانات ضعیف که تأثیر آن بر کیفیت دوربین چندان زیاد نیست، قیمت این دوربین را کم کند. برخی از امکاناتی که در این راه فدا شده‌اند، نمایشگر دوربین (که رزولوشن پایینی دارد)، مانت لنز پلاستیکی (که استفاده از آن با لنز‌های سنگین پیشنهاد نمی‌شود)، حذف قابلیت لمسی نمایشگر، یا عدم ارائه فیلم‌برداری 4K (که دیگر تبدیل به یک استاندارد شده است) و چند قابلیت ریز و درشت دیگر است. در ادامه به امکانات و کارایی این دوربین می‌پردازیم.

یکی از عجیب‌ترین طراحی‌ها در این دوربین (و البته در بین دوربین‌های DSLR دیگر بازار) حذف دکمه On/Off یا همان دکمه روشن و خاموش در آن است. در این دوربین، همان دکمه‌ای که برای انتخاب Mode عکس‌برداری استفاده می‌شود، به عنوان دکمه روشن و خاموش دوربین هم به کار می‌رود. عملکرد این دکمه من را به یاد تلویزیون‌های قدیمی پارس در ایران می‌اندازد که دکمه‌ای که برای تغییر صدای تلویزیون استفاده می‌شد، در آخرین مرحله پیچش خودش، آن را خاموش می‌کرد. در این دوربین هم دکمه Dial یا همان دکمه چرخانی که انتخاب مد‌های M/Av/Tv/S را انجام می‌دهد، در نهایت، دوربین را خاموش می‌کند. بنابراین هر بار که دوربین را روشن و خاموش می‌کنید، باید دوباره، مد عکس‌برداری دوربین را انتخاب کنید.

خوشبختانه، کانن در پشت دوربین سعی نکرده دکمه‌های دیگر را با هم ترکیب کند و تعداد و چیدمان آن‌ها، برای کسانی که قبلاً با دوربین‌های این شرکت کار کرده‌اند نسبتاً آشناست. اما قابلیت کاربردی هر دکمه را به جای حک کردن روی خود دکمه، در کنار آن چاپ کرده‌اند که این اتفاق هم کمی عجیب است. خوشبختانه، دکمه‌های مهمی مانند تغییر ISO یا White Balance در اینجا مستقیماً در دسترس هستند.

نکته قابل توجه در جلوی دوربین، مانت پلاستیکی این دوربین است. اگرچه کسی که این دوربین را می‌خرد، به ندرت ممکن است بخواهد به طور پیوسته لنز‌هایش را عوض کند و فقط از همان لنز کیت همراه دوربین استفاده می‌کند، اما در هر حال، مانت پلاستیکی برای استفاده با لنز‌های مختلف (خصوصاً لنز‌هایی که سنگین وزن هستند) چندان مطمئن نیست و ممکن است موجب آسیب به دوربین شود.

شاید اگر کانن این دوربین را هم‌زمان با Canon 2000D ارائه نمی‌کرد، تفاوت بین حسگر این دو دوربین، تا این‌قدر مهم جلوه نمی‌کرد. در حالی که 2000D مانند اغلب دوربین‌های پایین رده کانن، از حسگر جدید و رزولوشن بالای 24 مگاپیکسلی استفاده می‌کند، دوربین Canon EOS 4000D ما را به دوران خاطرات چند سال پیش و دوربین 1300D می‌برد که برای آخرین بار از حسگر 18 مگا پیکسلی استفاده می‌کرد. اگرچه رزولوشن این حسگر، از نیاز کاربران این دوربین بالاتر است، اما در هر حال با دوربین‌های DSLR امروزی، چندان قابل قیاس نیست.

خوشبختانه پردازشگر این دوربین، شبیه به پردازشگر 2000D است. پردازشگر DIGIC 4+ کانن، سریع‌ترین پردازشگر فعلی کانن نیست، اما هر آنچه که از یک دوربین DSLR رده متوسط انتظار داریم را برآورده می‌کند. سرعت عکس‌برداری 3 فریم بر ثانیه، پردازش فایل‌های خام 14 bit و حداکثر حساسیت ISO 6400 امکاناتی هستند که با این پردازشگر در دسترس قرار می‌گیرند. تعداد نقاط فوکوس این دوربین، 9 نقطه است که چندان زیاد نیست، اما دوربین می‌تواند با استفاده از امکانات فوکوس خودکار پیوسته خودش، سوژه‌های متحرک را روی این نقاط دنبال کرده و اصطلاحاً، فوکوس را روی آن‌ها قفل کند. همان‌طور که انتظار می‌رود، سیستم فوکوس پرسرعت Dual Pixel CMOS AF که در دوربین‌های جدید کانن، می‌تواند با سرعت خیلی زیاد، سوژه‌ها را دنبال کند، در این دوربین در دسترس نیست.

نهایتاً اینکه این پردازشگر، امکان ضبط ویدئو با کیفیت Full HD 1080p را ممکن می‌کند که خوشبختانه این قابلیت با توجه به حسگر بزرگ و باکیفیت دوربین، کیفیت ویدئویی قابل قبولی را ارائه می‌دهد.

منظره‌یاب و نمایشگر

نمایشگر پشت دوربین، احتمالاً ضعیف‌ترین نمایشگر دوربینی است که در طی این سال‌ها روی دوربین‌های DSLR دیده‌ایم. صفحه نمایشگر 2.7 اینچی با رزولوشن 230 هزار نقطه‌ای، کیفیت چندان خوبی برای نمایش جزئیات تصویر ارائه نمی‌دهد. کیفیت پایین این نمایشگر روی دوربین، اگرچه برای اینکه ببینید کادربندی دوربین چگونه بوده مناسب است، اما برای بررسی جزئیات تصویر (مانند شارپنس یا هایلایت‌ها) چندان کارآمد نیست.

خوشبختانه این دوربین دارای امکان ارتباط بی‌سیم WiFi هست و می‌توانید با استفاده از نرم‌افزار مخصوص دوربین‌های کانن، هم کادر دوربین را روی صفحه نمایش تلفن‌های هوشمند یا تبلت‌ها مشاهده کنید و هم برای عکاسی و زدن شاتر و انتقال فایل‌های تصاویر از آن استفاده کنید. از آنجا که نمایشگر دوربین دارای قابلیت لمسی نیست، احتمالاً امکان زدن دکمه شاتر از راه دور با تلفن‌های همراه، یا زوم کردن روی عکس‌ها و بررسی دقیق آن‌ها از طریق WiFi برایتان کاربرد بیشتری خواهد داشت.

از آنجا که این دوربین یک DSLR است، طبیعتاً یک منظره‌یاب اپتیکال یا نوری هم روی آن وجود دارد. پوشش کادر تصویر در این منظره‌یاب حدود 95 درصد است که احتمالاً حدود 5 درصد از کناره‌های تصویر را در آن نمی‌بینید. البته استفاده از منظره‌یاب الکترونیکی برای کار در نور زیاد و همچنین برای دیدن کادر تصویر با کیفیت بالا، قابلیت قابل توجهی است.

کارآیی دوربین Canon EOS 4000D

تعداد نقاط فوکوس 9 نقطه، در میان دوربین‌های DSLR دیگر قدیمی محسوب می‌شود. اما اگر قرار است این دوربین، نخستین دوربین DSLR شما باشد، احتمالاً برایتان کافی خواهد بود. هم اکنون بسیاری از عکاسان با دوربین‌هایی که نقاط فوکوس کمتر از این دارند نیز عکس‌های فوق‌العاده‌ای ثبت می‌کنند. البته اشکالی که این نقاط دارند این است که تجمع زیادی به سمت مرکز کادر دارند و احتمالاً از همان ابتدا باید یاد بگیرید که چطور فوکوس را روی سوژه‌هایی که کناره‌های کادر هستند قفل کنید و کادر تصویر را تغییر دهید.

نقطه فوکوس مرکزی این دوربین از نوع کراس یا ضربدری است و حساسیت بیشتری نسبت به نقاط دیگر دارد. احتمالاً این نقطه را بیشتر از نقاط دیگر استفاده خواهید کرد، خصوصاً زمانی که در نور کم عکاسی می‌کنید. نقاط دیگر در نور مناسب، سرعت خوبی برای قفل کردن روی سوژه دارند.

دوربین Canon EOS 4000D دارای قابلیت Live View (نمایش زنده تصویر) روی نمایشگر هم هست. اما با توجه به کیفیت پایین نمایشگر و همچنین سرعت پایین فوکوس دوربین در این حالت، استفاده از Live View برای اغلب شرایط عکس‌برداری مشکل‌تر از منظره‌یاب اپتیکال آن است. اما وقتی می‌خواهید دوربین را روی سه‌پایه بگذارید و عکاسی ماکرو یا طبیعت بکنید، این قابلیت برایتان مناسب خواهد بود.

همان‌طور که گفتیم، سرعت عکس‌برداری این دوربین 3 فریم بر ثانیه است. بنابراین اگر به عکاسی از سوژه‌های پرسرعت، مانند عکاسی ورزشی، حیات وحش یا اکشن علاقه‌مند هستید، احتمالاً این دوربین برایتان کارآمد نخواهد بود. با سرعت 3 فریم بر ثانیه، احتمال اینکه بتوانید بهترین عکس را از این سوژه‌ها بگیرید کاهش می‌یابد.

باطری این دوربین، شبیه به همان باطری است که در Canon 2000D قرار دارد و می‌تواند با هر بار شارژ، 500 عکس بگیرد. این تعداد برای یک روز عکاسی عادی کافی است، اما به هیچ وجه با 1200 شات عمر باطری دوربین نیکون D3400 که ساده‌ترین دوربین نیکون است قابل مقایسه نیست.

کیفیت تصویر و ویدئو

شاید مهم‌ترین چیزی که عکاسان تازه‌کار از یک دوربین DSLR انتظار دارند، کیفیت عکس و ویدئو‌های آن است. به‌هرحال در شرایطی که دوربین‌های تلفن‌های همراه به اندازه کافی پیشرفت کرده‌اند که برای عکاسی عمومی یا اسنپ‌شات، کافی باشند، آنچه که از یک دوربین DSLR بزرگ انتشار می‌رود، عکس‌هایی باکیفیت و شارپ است و دوربین Canon EOS 4000D با تمام صرفه‌جویی که در جوانب مختلف انجام داده است، در مورد کیفیت حسگر APS-C خودش، بسیار خوب ظاهر شده. عکس‌های گرفته شده با دوربین Canon EOS 4000D نشان‌دهنده کیفیت بالا و محدوده دینامیکی خوب تصاویر است. امکان عکس‌برداری با فرمت RAW و ضبط جزئیات در ویدئو‌های Full HD، این دوربین را به چیزی بیش از یک دوربین ساده برای تازه‌کارها تبدیل می‌کند.

این دوربین، احتمالاً برای بسیاری از کاربران، جایگزین دوربین تلفن‌های همراهشان است و حسگر بزرگ 18 مگاپیکسل واقعی و لنز کیت روی دوربین، تصویری با جزئیات خوب و عمق میدانی بسیار زیباتر و قوی‌تر از یک گوشی تلفن همراه را ارائه می‌دهد. علی‌رغم مانت پلاستیکی (و نه فلزی) این دوربین، امکان استفاده از تمامی لنز‌های کانن، و همچنین لنز‌های شرکت‌های دیگر که برای کانن ساخته می‌شوند، روی این دوربین وجود دارد. به عنوان مثال،می‌توانید از لنز‌های بی‌نظیری مانند Sigma 18-35mm F1.8 DC HSM به عنوان لنز عمومی روی این دوربین استفاده کنید.

لنز کیت همراه این دوربین، یعنی EF-S 18-55mm III معمولی ترین لنز موجود در کیت‌های کانن است که اگرچه کیفیت نسبتاً خوبی دارد، اما دارای لرزشگیر نیست. عدم وجود لرزشگیر، در دوربینی که حساسیت آن از ISO 6400 بالاتر نمی‌رود، به معنی مشکل‌تر شدن عکاسی در نور کم است و بهتر است آن را با یکی از لنز‌های کیت دارای لرزشگیر کانن مانند Canon EF-S 18-55mm f/4-5.6 IS STM تعویض کنید تا بتوانید از لرزشگیر پیشرفته اپتیکال آن استفاده کنید.

این دوربین برای چه کسانی مناسب است؟

شاید تنها دلیلی که بتوان برای خرید این دوربین DSLR متصور شد قیمت آن باشد. به جز قیمت پایین‌تر نسبت به سایر رقبا، تقریباً هیچ چیز دیگر این دوربین، مزیتی بالاتر از رقبای خودش ندارد. دوربین Canon EOS 4000D با اینکه جدید‌تر از مدل قبلی خودش یعنی 1300D است، اما خیلی تفاوتی نسبت به آن ندارد، بلکه از جنبه‌های مختلفی، حتی ساده تر از مدل قبلی خودش است. این دوربین جز معمولی‌ترین دوربین کانن است و اگر قصد خرید دوربین بهتری دارید می‌توانید دوربینی مانند 2000D کانن یا حتی 800D کانن را خریداری کنید، زیرا به مراتب دوربین‌های بهتری هستند.

نهایتاً اینکه اگر به هیچ وجه نمی‌توانید هزینه بیشتری پرداخت کنید، می‌توانید دوربین نیکون D3400 را هم در نظر بگیرید که با قیمتی تقریباً هم اندازه این دوربین، امکانات خوبی در اختیارتان می‌گذارد. این دوربین با اینکه قدیمی‌تر از دوربین Canon EOS 4000D است، اما اگر به خرید نیکون تمایل بیشتری دارید بدون شک، ارزش خرید دارد.