نورپردازی رامبراند
همه ما می‌دانیم که برای ایجاد سایه، باید مانعی در جلوی منبع نور قرار بگیرد. در عکاسی پرتره، از تکنیک نورپردازی رامبراند برای ایجاد این سایه‌ها استفاده می‌شود. در این روش، سوژه در مقابل نور قرار می‌گیرد و سپس با جابجایی منبع نور یا جابجایی سوژه (در صورت استفاده از نور طبیعی)، سایه‌ها را تنظیم می‌کنید. این تکنیک یکی از رایج‌ترین تکنیک‌های نورپردازی در عکاسی پرتره است. در این تکنیک، یک مثلث نوری کوچک به صورت معکوس در زیر چشم سوژه شکل می‌گیرد. با استفاده از این تکنیک، می‌توانید تأثیری دراماتیک و زیبا را با استفاده از تجهیزات ساده نورپردازی رامبراند، ایجاد کنید. نام این تکنیک از نقاش مشهور هلندی قرن هفدهم، “رامبراند”، گرفته شده است.
در اکثر نقاشی‌های پرتره او، مشاهده می‌شود که یک مثلث نوری معکوس در زیر چشم سوژه، در سمت سایه قرار دارد. در این تکنیک که در زمره نورهای کیاروسکورو قرار می‌گیرد، از تضاد و کنتراست شدید بین نور و سایه استفاده می‌شود. به دلیل ایجاد کنتراست شدید، این تکنیک برای عکاسی پرتره با روش Low-key بسیار مناسب است. از دیگر تأثیرات این نوع نورپردازی می‌توان به ایجاد حس اسرارآمیزی و ابهام اشاره کرد.
سه دلیل برای استفاده از تکنیک نورپردازی رامبراند عبارتند از:
1.ایجاد حس دراماتیک در نورپردازی رامبراند:
استفاده از این تکنیک، به تصویر صورت سوژه ظاهری لاغرتر می‌بخشد. بنابراین، استفاده از این تکنیک بر روی صورت‌های بسیار لاغر توصیه نمی‌شود. نورپردازی رامبراند بر روی سوژه‌هایی با صورت نسبتاً گرد، عمق و تمایز بیشتری ایجاد می‌کند.
2.جلب توجه به قسمت‌های روشن‌تر تصویر در نورپردازی رامبراند:
با استفاده از این تکنیک، توجه مخاطب به قسمت‌های روشن‌تر تصویر، به عنوان مثال مثلث نور معکوس، جلب می‌شود. در نتیجه، بیشترین توجه مخاطب به چشم سوژه خواهد بود.
3.قدرت ماندگاری در نورپردازی رامبراند:
تکنیک نورپردازی رامبراند، یکی از تکنیک‌های کلاسیک نورپردازی است، و هیچ‌گاه قدیمی و کهنه نخواهد شد. پرتره‌هایی که سال‌ها پیش با استفاده از این تکنیک ایجاد شده‌اند، هنوز هم دارای زیبایی و اعتبار فراوانی هستند و به نظر می‌رسد در آینده نیز همین‌طور باشند.
آیا با نور طبیعی هم می‌توان نورپردازی رامبراند انجام داد؟ بله، جواب مثبت است. شما می‌توانید با استفاده از نور طبیعی نیز تکنیک نورپردازی رامبراند را ایجاد کنید.
تفاوت نورپردازی رامبراند، با نور طبیعی و نور فلاش اصلیا در قابلیت جابجایی و کنترل بهتر نورهای فلاش است. با استفاده از نورهای فلاش، شما قادر خواهید بود فلاش‌ها را به دلخواه جابجا کنید و مقدار نور مورد نظر را کنترل کنید. اما با نور طبیعی، برای ایجاد جلوه مورد نظر باید سوژه را جابجا کنید تا به نور مناسب برسید.
برای ایجاد نورپردازی رامبراند، به سه عنصر نیاز دارید: منبع نور، رفلکتور و مدل.
منبع نور می‌تواند نور طبیعی یا نور فلاش باشد. رفلکتور از جنس سفید یا نقره‌ای است، که نور را به سمت سوژه منتشر می‌کند، و به ایجاد مثلث نوری کمک می‌کند. مدل به عنوان سوژه استفاده می‌شود و در مقابل منبع نور قرار می‌گیرد تا سایه‌های مورد نظر را ایجاد کند.
برای درک بهتر چیدمان نورپردازی رامبراند، به دیاگرام زیر توجه کنید:
همچنین، اگر در فضای بسته و با نور طبیعی عکاسی می‌کنید، باید زاویه نور تابشی از پنجره را در نظر بگیرید تا بتوانید نورپردازی رامبراند را به درستی ایجاد کنید.
توصیف خوبی از چگونگی ایجاد نورپردازی رامبراند ارائه دادید. طبق گام‌هایی که ذکر کردید، می‌توان نورپردازی رامبراند را به شکل زیر خلاصه کرد:
گام اول:
منبع نور، یا نور اصلی را با زاویه 45 درجه به سمت سوژه قرار دهید، و ارتفاع نور را تنظیم کنید.
گام دوم:
رفلکتور را در سمت مقابل نور اصلی و در ارتفاع مشابه قرار دهید.
گام سوم:
بین رفلکتور و منبع نور اصلی، بایستید و سوژه را در جلوی شما قرار دهید.
در صورت استفاده از فلاش‌های استودیویی، ممکن است نیاز به چندین عکس آزمایشی باشد تا چیدمان مناسب را بیابید. همچنین، اگر از راهنمای ساعت استفاده می‌کنید، می‌توانید بر اساس موقعیت سوژه و شکل صورت آن، زاویه انتخابی برای نور اصلی را بین 45 تا 60 درجه تنظیم کنید.
همچنین، در ایجاد مثلث رامبراند باید موارد زیر را در نظر داشت:
– مثلث رامبراند نباید از چشم بالای آن عریض‌تر باشد.
– مثلث نباید درازتر از بینی باشد.
– مثلث باید کامل بوده و سایه بینی، به سایه گونه متصل باشد.
همچنین، توجه به پس‌زمینه نیز بسیار مهم است. پس‌زمینه‌های تیره می‌توانند برای ایجاد نورپردازی رامبراند مناسب باشند.
در نهایت، تکنیک نورپردازی رامبراند، علیرغم تاثیر قوی که در عکاسی پرتره دارد، اجرای آن پیچیده نیست و با کمی وقت و دقت می‌توان به نتیجه مطلوب دست یافت. تکنیک نورپردازی رامبراند، یکی از تکنیک‌های محبوب در عکاسی پرتره است، و با استفاده از آن می‌توان جلوه‌ای دراماتیک و زیبا ایجاد کرد. برخلاف اینکه ممکن است این تکنیک پیچیده به نظر برسد، در عمل اجرای آن نیز نیاز به تجهیزات پیشرفته و هزینه زیادی ندارد. در زیر به مواردی که در ایجاد نورپردازی رامبراند باید توجه کنید، پرداخته خواهیم کرد:
1.نور اصلی:
در این تکنیک، نور اصلی که معمولاً از یک منبع نور استودیویی یا فلاش استفاده می‌شود، به زاویه 45 درجه به سمت سوژه قرار می‌گیرد. این نور باید ارتفاعی کمی بالاتر از سر سوژه و به سمت پایین باشد. تنظیم ارتفاع نور به دقت و حوصله نیاز دارد تا جلوه مطلوب بدست آید.
2.رفلکتور:
در جهت مقابل نور اصلی، یک رفلکتور قرار می‌گیرد. این رفلکتور نور را به سمت سایه‌ها و سوژه برگردانده، و نقش اصلی در ایجاد مثلث نوری معکوس در زیر چشم سوژه دارد. مطمئن شوید که رفلکتور در ارتفاع مشابه نور اصلی قرار دارد.
3 .موقعیت سوژه:
سوژه باید در جلوی شما قرار گیرد، و به سمت منبع نور اصلی کمی بچرخد. این باعث ایجاد سایه و تمایز بین نور و سایه در صورت سوژه می‌شود.
4. استفاده از فلاش:
اگر از فلاش‌های استودیویی استفاده می‌کنید، می‌توانید فلاش‌ها را بین نور اصلی و رفلکتور جابجا کنید تا بهترین توزیع نور را برای مثلث رامبراند بیابید. در این صورت، باید چندین عکس آزمایشی بگیرید و تنظیمات مناسب را پیدا کنید.
5. پس‌زمینه:
در ایجاد نورپردازی رامبراند، به پس‌زمینه نیز توجه کنید. پس‌زمینه‌های تیره و با کنتراست بالا معمولاً مناسب‌تر هستند و جلوه رامبراند را تقویت می‌کنند.
نکاتی که در طی اجرای تکنیک نورپردازی رامبراند باید به آنها توجه کنید عبارتند از:
– مراقب باشید که مثلث نوری معکوس در زیر چشم سوژه کامل و اصولی باشد و سایه گونه به سایه بینی متصل شود.
– در نورپردازی رامبراند، حواستان به وضعیت چشمان سوژه باشد و از ایجاد نور مستقیم بر روی چشمان خودداری کنید.
– توجه به جزئیات پس‌زمینه و ایجاد تناسب با نورپردازی بسیار مهم است.
جهت خرید انواع فون و پس زمینه عکاسی کلیک کنید
نتیجه گیری
با تمرین و آزمایش، می‌توانید تکنیک نورپردازی رامبراند را بهبود دهید، و نتایج مطلوبتری در عکس‌های پرتره خود بدست آورید. مهمترین نکته این است که با انعطاف‌پذیری و خلاقیت، بهترین چیدمان نور را برای هر سوژه خاصی پیدا کنید و جلوه مورد نظر خود را ایجاد کنید.
جهت خرید انواع دوربین بدون آینه دست دوم کلیک کنید.
اشتراک گذاری
